Kolano : więzadła

Zwartość stawu kolanowego , czyli jego stabilność gwarantują wydolne więzadła. Wyróżnia się dwie funkcjonalne grupy więzadeł :

1. stabilność boczna :  więzadła poboczne przyśrodkowe i boczne ( ligamentum collaterale mediale : MCL i laterale : LCL)

2. stabilność przednio-tylna : więzadła krzyżowe przednie i tylne ( ligamentum cruciatum anterior : ACL i posterior : PCL).

Przy urazach skrętnych lub przeprostnych może dojść do uszkodzeń więzadeł. Najczęściej dochodzi do kombinacji uszkodzeń MCL i ACL. Tzw. unhappy triad czyli nieszczęśliwa trójca (Triada O'Donoghue) obserwowana jest często przy urazach na nartach, dochodzi do zerwania w. krzyżowego przedniego, uszkodzenia lub zerwania w. pobocznego piszczelowego i łąkotki przyśrodkowej (ACL, MCL i MM).

Po urazie pojawia się często płyn (wysięk) i  przykurcz zgięciowy. Ostre objawy mogą się szybko zredukować. Funkcja kolana wraca do normy, ale  przy bieganiu lub  uprawianiu sportów wracają dolegliwości i uczucie niestabilności : " kolano ucieka" tzw giving way.

Więzadło krzyżowe przednie nie zrasta się samoistnie, pozostaje niestabilność stawu kolanowego z niebezpieczeństwem uszkodzeń wtórnych  łąkotek i powierzchni chrzęstnych.

Dlatego leczenie jest operacyjne : naprawa czyli rekonstrukcja więzadła krzyżowego.
 

Diagnostyka więzadeł obejmuje badanie kliniczne i obrazowe np. USG  lub rezonans magnetyczny.

Do rekonstrukcji ACL używa się tzw przeszczepów  autologicznych / autogenicznych czyli z własnej tkanki pacjenta , rzadziej tzw. allograft  ( od dawcy : wysterylizowane więzadła ze zwłok)  lub materiału syntetycznego

( LARS).

Przeszczepy autologiczne pobiera się podczas operacji z więzadła rzepki lub ścięgien zginaczy (mięsień półścięgnisty : musculus semitendinosus i mięśnia smukłego : musculus gracillis tzw. metoda hamstring tendon).

Po nawierceniu kanałów kostnych przeszczep zostaje wprowadzony i zamocowany na śrubach (także biowchłanialnych ), płytkach lub innych implantach. Wyniki operacji artroskopowych przy użyciu własnego materiału mają bardzo dobre wyniki: prawie wszystcy pacjenci odzyskują stabilność stawu kolanowego (niezależnie od wyboru więzadła).

Rekonstrukcja może być jedno lub dwupęczkowa ( anatomicznie ACL składa się z dwóch pęczków), wyniki są identyczne.

Celem operacji jest naprawa anatomiczna stawu kolanowego czyli rekonstrukcja zerwanego więzadła.

Operacja wykonywana jest artroskopowo w znieczuleniu podpajęczym / ogólnym. Wystarczają małe nacięcia skóry (patrz zdjęcia) Najczęściej do stabilizacji przeszczepu używa się implantów biowchłanialnych.

Po operacji jest konieczna intensywna rehabiliacja (6-12 tygodni).

blizny po rekonstrukcji ACL

Dzień lub dwa po operacji zmieniany jest opatrunek i usuwane dreny. Pobyt w szpitalu 1-3 dni. Szwy usuwa się 10-14 dni po zabiegu. 6 tygodni konieczne jest unieruchomienie kolana w stabilizatorze, natomiast ćwiczenia ruchowe wykonywane są natychmiast.

Dalsze informacje na podstronie Zdjęcia